13.6.14

Σχολική χρονιά: απολογισμός




Το σχολείο τελείωσε, ευκαιρία λοιπόν μετά από δυο χρόνια στο δημόσιο δημοτικό της αθηναϊκής γειτονιάς μας για έναν απολογισμό. Αν και πολλοί φίλοι και γνωστοί εκπλήσσονται, το σχολείο μας μόνο εξαιρετικές εντυπώσεις που έχει αφήσει ενώ γενικά, απ΄όσο τουλάχιστον βλέπω εγώ, το ελληνικό δημόσιο σχολείο έχει εξελιχθεί πολύ από την εποχή μου με αποτέλεσμα τα βιβλία και η εκαπίδευση που λαμβάνουν τα παιδιά μου να μου θυμίζουν τις αμερικάνικες ταινίες που παρακολουθούσα μικρή.

Πριν ορμήξετε, επισημαίνω ότι μπορεί το δικό μας σχολείο να αποτελεί εξαίρεση όπως επίσης και ότι πολλά στο δημόσιο σχολείο είναι απλά θέματα τύχης: αν είσαι άτυχος και πέσεις σε κακό δάσκαλο ή/και κακό διευθυντή σχολείου, ή σε άλλες αναποδιές, πολύ δύσκολα θα ξεμπλέξεις.

Επίσης κατά την άποψή μου τα προβλήματα δεν έχουν να κάνουν ούτε με τους δασκάλους ούτε με τα κτίρια, αλλά με την οργάνωση και μάλιστα το υπουργείο.  Περισσότερα παρακάτω.

Αυτά προς αποφυγή παρεξηγήσεων. Τώρα στα υπόλοιπα:

Εγκαταστάσεις. Το σχολείο μας είναι κατασκευασμένο τη δεκαετία του ’80, έχει άνετες τάξεις, είναι σχετικά καλοσυντηρημένο. Συστεγάζεται με ένα δεύτερο, το κτίριο του οποίου κατασκευάστηκε πριν περίπου 10 χρόνια. Το αποτέλεσμα είναι ότι τα δυο σχολεία μεταξύ τους μοιράζονται μία μεγάλη αίθουσα εκδηλώσεων/θέατρο, μία μεγάλη εσωτερική αίθουσα εκδηλώσεων ακόμα που χρησιμοποιείται για πάρτυ/bazaaρ κλπ. Έχουν από μια μικρή βιβλιοθήκη, ένα κοινό κυλικείο ( το οποίο και πάλι δυσκολεύεται να τα φέρει βόλτα) κλπ.

Τα νηπιαγωγεία που συστεγάζονται έχουν  την δική τους, περιφραγμένη, αυλή, εσωτερικό χώρο εκδηλώσεων στον οποίο υπάρχουν επίσης και υπέροχα στρωματάκια που χρησιμοποιούν τα παιδιά για ύπνο το μεσημέρα. Υπάρχει επίσης κουζίνα με δυο ψυγεία, φούρνο, και δυο φούρνους μικροκυμμάτων για μαγειρική και το μεσημεριανό του ολοήμερου, όπως επίσης και τραπεζάκια για να φάνε τα παιδιά.

Είναι πολύ καθαρά όλα, πάντα. Κάποια θέματα όπως ένα πρόβλημα με τις τουαλέτες λύθηκαν με την συμβολή του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων – περισσότερα για τον ρόλο του στη συνέχεια.

Διδακτικό Προσωπικό.
Μέχρι στιγμής στο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης τα δυο παιδιά μου είχαν τρεις νηπιαγωγούς και μια δασκάλα. Όλες ανεξαιρέτως ήταν εξαιρετικές. Φυσικά ο κάθε εκπαιδευτικός έχει την προσωπικότητά του και δίνει βαρύτητα όπως αυτός/αυτή κρίνει σωστό – πχ στο τμήμα της κόρης μου σε Α+Β δημοτικού η δασκάλα έδινε πάρα πολύ σημασία στα βασικά, γλώσσα και μαθηματικά. Στο άλλο η δασκάλα έδωσε αρκετό βάρος στα καλλιτεχνικά με αποτέλεσμα τα παιδιά να κάνουν μια φανταστική παράσταση τα Χριστούγεννα, μαύρο θέατρο Τα Χριστούγεννα στην Τενεκεδούπολη. Πάντως, οι δυο δασκάλες μας αναγνώρισαν ότι η κάθε μια έχει διαφορετικά δυνατά σημεία με αποτέλεσμα να ανταλλάσουν τα τμήματά τους μερικές φορές ώστε τα παιδιά να επωφεληθούν όσο γίνεται περισσότερο.

Εξαιρετικός και ο υπεύθυνος του ολοήμερου.


Απεργίες/διδακτικές ώρες και ημέρες: Νομίζω πως έκαναν οι δασκάλες μας μόνο μια ή δυο ημέρες φέτος οπότε οκ. Από την άλλη πήγαν σε αρκετά σεμινάρια και ειλικρινά δεν καταλαβαίνω, αφού οι δάσκαλοι εργάζονται μόνο 9-10 μήνες το χρόνο γιατί δεν μπορούν να προγραμματίσουν και να κάνουν όλα τα σεμινάρια κλπ από τα μέσα Ιουνίου που κλείνει το σχολείο μέχρι το τέλος Ιουλίου. Αφού πληρώνονται, θα έπρεπε και να εργάζονται.

Επίσης πολλές ευκαιρίες για καλύτερη διδασκαλία χάνονται από τη ανοργανωσιά του ελληνικού δημοσίου. Φέτος δεν είχαμε ολοήμερο για τις τάξεις από Τρίτη και πάνω μέχρι μετά τα Χριστούγεννα. Τότε ήρθαν οι δάσκαλοι αγγλικών και υπολογιστών όπως και ο γυμναστής του ολοήμερου και επεκτάθηκε σε όλους τους μαθητές που έχουν εργαζόμενους γονείς. Προφανώς οι άνθρωποι υπήρχαν, με λίγη καλύτερη οργάνωση θα ήταν στη θέση τους και πολύ νωρίτερα και δεν θα είχαν ταλαιπωρηθεί παιδιά και γονείς τόσο πολύ.

Από την άλλη, ευχαριστούμε την καλή μας τύχη που δεν είχαμε καθυστερημένους διορισμούς/αποσπάσεις ή οτιδήποτε άλλο σε ότι αφορά το βασικό διδακτικό προσωπικό. Έχω ακούσει αρκετές ιστορίες τρόμου από άλλα σχολεία για ελλείψεις.

Σύλλογος γονέων και κηδεμόνων
Πραγματικά η καρδιά του σχολείου μας. Ο σύλλογος
·      συνεισέφερε χρήματα για την ανακατασκευή των αποχωρητηρίων του σχολείου,
·      φρόντισε να μπει φανάρι σε μεγάλο δρόμο ώστε να πηγαίνουν ασφαλώς τα παιδιά,
·      χρηματοδοτεί τραπεζοκόμο για τα παιδιά του ολοήμερου,
·      συγκεντρώνει τρόφιμα και παιχνίδια για τις οικογένειες του σχολείου που έχουν ανάγκη
·      οργανώνει bazaar τα Χριστούγεννα
·      αποκριάτικο πάρτυ με φαγητό κλπ
·      γιορτή καλωσορίσματος το φθινόπωρο
·      αποχαιρετιστήριο πάρτυ το καλοκαίρι
·      εξωσχολικές διαστηριότητες (αγγλικά, σκάκι, τοξοβολία, παραδοσιακούς χορούς, αερόμπικ κλπ) για μικρούς και μεγάλους κάθε Σάββατο
·      έχει αποθεματικό (από τα πάρτυ, τις λαχειοφόρους κλπ) για την ενίσχυση του σχολείου σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης

Το θλιβερό όμως είναι ότι αυτά τα κάνουν 2-3 άτομα. Απ’όσο είδα οι περισσότεροι γονείς απέχουν και πραγματικά αναρωτιέμαι τί θα γίνει όταν αυτοί οι άνθρωποι φύγουν από το σχολείο καθώς τα παιδιά τους μεγαλώνουν.





Δεν υπάρχουν σχόλια: