Σήμερα ήρθε η πιο ξινή υποψήφια νταντά στην ιστορία του νταντέματος! Επρόκειτο για ένα φιλικό «προξενιό»: οι κολλητοί και κουμπάροι μας σύστησαν την συγκάτοικο της κοπέλας που προσέχει την κόρη τους και κολλητή μας εννοείται. Ήρθαν και οι δύο μαζί – η υποψήφια νταντά και η νταντά της κολλητής μας- και φυσικά όλα παλάβωσαν από την αρχή.
Τα πεθερικά μου διάλεξαν ακριβώς την ίδια στιγμή για να φτάσουν και οι μικρές δεν ξεκολλούσαν από επάνω τους για να δούμε πως τα πάνε με την υποψήφια μεν, έκαναν τρελή φασαρία δε. Η μεγάλη μου κόρη τις κοιτάζει όλες με στραβό μάτι. Μάλλον έχει αρχίσει να ξεπερνάει την αναχώρηση της Φελίτσιας αλλά καταλαβαίνει πως όλα θα αλλάξουν ξανά ριζικά σύντομα: εγώ θα επιστρέψω στη δουλειά μετά από σχεδόν μισό χρόνο και αυτές θα τις προσέχει κάποιος νέος και άγνωστος άνθρωπος.
Από την πλευρά της η υποψήφια νταντά μάλλον θεωρεί ξεπεσμό να έρθει στη δούλεψή μας. Εγώ δεν απουσιάζω τόσες πολλές ώρες από το σπίτι όσες η κυρία που εγκαταλείπει ακόμα και όταν δουλεύω, δεν θα εργάζεται τόσες πολλές ώρες, θα πληρώνεται φυσικά λιγότερα, είμαστε λιγότερο χάι από αυτά που από ότι καταλαβαίνω έχει συνηθίσει και επιπλέον θα με έχει και μέσα στα πόδια της μέχρι να βρω νέα δουλειά. Έτσι εξηγώ την απίστευτη το ξινίλα της. Μέχρι και η μικρή μου, που κάνει γκα για προσοχή και πηγαίνει στην αγκαλιά όποιου προσφερθεί να την πάρει, αρνήθηκε να πάει σε αυτήν!
Ο σημερινός ήταν ο δεύτερος γύρος. Χθες ήρθε μία υπέροχη κυρία από το πρακτορείο που μας βρήκε την πρώτη κοπέλα που μας πρόσεξε πριν από τρία χρόνια. Τους εμπιστευόμαστε και η κυρία είναι υπέροχη αλλά λίγο μεγάλη μάλλον. Φαίνεται πως έχει περάσει τα 55. Ανησυχώ όχι τόσο για το αν έχει κουράγιο αλλά για το πώς θα τα καταφέρω εγώ μαζί της μια και είμαι ο πιο μεγάλος μπούφλας με τους ανθρώπους στο σπίτι μου, δηλαδή διστάζω να κάνω παρατηρήσεις, να απαιτήσω, είμαι υπερβολικά γενναιόδωρη κοκ καθώς δεν μου αρέσουν οι συγκρούσεις και μάλιστα στο σπίτι, ενώ θέλω όλοι να είναι όσο πιο ευχαριστημένοι γίνεται χωρίς να λαμβάνω υπόψη ότι για να γίνει αυτό πρέπει πρώτα να είμαι εγώ οκ. Θα είναι σαν να πρέπει να κάνω ζάφτι τη μαμά μου(!) ή κάπως έτσι το βλέπω τώρα. Τέλος πάντων, θα το σκεφτώ και αύριο το πρωί θα ξαναπάρω το πρακτορείο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου