Πριν μερικά χρόνια γελούσα όταν μία φίλη, πολύ επιτυχημένη σκηνοθέτρια από τη Βρετανία, μου έλεγε πως οι γυναίκες στα πάμφτωχα χωριά της Αφρικής προσπαθούσαν να την παρηγορήσουν όταν μάθαιναν ενώ πλησίαζε τα σαράντα δεν ήταν παντρεμένη και δεν είχε οικογένεια. Πίστευα πως οφείλεται στην απομόνωση αυτών των ανθρώπων, στην έλλειψη μόρφωσης και ευκαιριών.
Τώρα, το 2007 στην Ελλάδα μόλις πω πως περιμένω το δεύτερό μου κοριτσάκι, διάφοροι καλοθελητές με περίλυπο ύφος μου λένε πως «Δεν πειράζει..»! Μα αν είναι δυνατόν, σε τι είδους μεσαίωνα ζουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι;
Φαντάζομαι δεν συμβαίνει μόνο σε μένα αλλά πραγματικά το σχόλιο με αφήνει άφωνη. Προσπαθώ εδώ και εβδομάδες να σκεφτώ μία καλή απάντηση αλλά απλά αδυνατώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου