Ενικός ή πληθυντικός;

Η μεγάλη μας μεγάλωσε – 23 μηνών γαρ – και δεν ξέρω εάν θα πρέπει να αρχίσω να της μαθαίνω να αποκαλεί οποιονδήποτε έξω από την οικογένεια κύριο και κυρία – όπως έκαναν οι δικοί μου γονείς- ή να εκσυγχρονιστώ και να της πω να φωνάζει τουλάχιστον του κοντινούς φίλους με τα ονόματά τους! Αυτό είναι το πολύ ελληνικό ερώτημα μας προβληματίζει αυτές τις ημέρες.

Και τα δύο μου φαίνονται εξίσου κουλά. Ο πληθυντικός σε όλους ξεπερασμένος και ο ενικός σε όλους απλά αγενέστατος. Οι Άγγλοι το έχουν λυμένο το πρόβλημά τους καθώς δεν έχουν πληθυντικό ευγενίας. Το ίδιο και οι Γάλλοι που χρησιμοποιούν τον πληθυντικό τρομερά συχνά.

Χμ…

Μμμμμμ, Ceclor

Είναι επίσημο, έχουμε ουρολοίμωξη και αρχίσαμε να παίρνουμε Ceclor. Το οποίο εάν και είναι πεντανόστιμο και πενταρόζ μας εκνευρίζει γιατί για να μετρήσουμε σωστά τη δόση μας το παίρνουμε με σύριγγα και τις σύριγγες τις έχουμε συνδυάσει με τα αντιπυρετικά μας.

Για να φτάσουμε βέβαια σε αυτό το σημείο έχουμε κάνει τρεις αναλύσεις ούρων και το παιδάκι έχει καταταλαιπωρηθεί. Για όσους δεν ξέρουν, για να συλλέξεις ούρα από ένα μικρό παιδί πρέπει να του κολλήσεις ένα σακουλάκι – αφού το πλύνεις στην ευαίσθητη περιοχή καλά καλά – και να περιμένεις να ουρήσει μέσα στα επόμενα 20-30 λεπτά. Εάν ουρήσει έχει καλώς. Παίρνεις τα ούρα και τρέχεις σαν τρελός στο μικροβιολογικό εργαστήριο. Εάν δεν ουρήσει, τότε επαναλαμβάνεις όλη τη διαδικασία – πλύσιμο, σακουλάκι, έλεγχος – για όσες φορές χρειαστεί. Η μικρή μας έχει μπουχτίσει και κατακοκκινίσει από το κόλλα, ξεκόλλα στην ευαίσθητε περιοχή αλλά ευτυχώς δεν θα χρειαστεί να το επαναλάβουμε για μερικές τουλάχιστον ημέρες.

Εν των μεταξύ, το μωρό μας στους 2 μόλις μήνες του έχει περάσει αυτές τις ημέρες εντελώς σε δεύτερη μοίρα. Όλοι ασχολούμασταν με τον πυρετό της μεγάλης, τη συλλογή ούρων, τους εμετούς και τα ευκοίλιά της. Επίσης, καθώς φοβόμασταν πως έχει κάποια ίωση, που μάλλον είχε δηλαδή πριν την ουρολοίμωξη, έχουμε περιορίσει το μωρό σε ένα δωμάτιο για να μην κολλήσει καθώς αυτό τουλάχιστον μένει όπου και να το αφήσεις.

- Στη φωτό το νινί μας την πρώτη του εβδομάδα στο σπίτι.

Αρρωστήσαμε...

Οι ολιγοήμερες διακοπές της μαμάς και του μπαμπά στην Κωνσταντινούπολη ακυρώθηκαν γιατί η Στέλλα, η μεγάλη μας κόρη, αρρώστησε. Με το μωρό ανεβήκαμε στη Θεσσαλονίκη άρον, άρον, την Πέμπτη, δύο ημέρες νωρίτερα από ότι προγραμματίζαμε, και φυσικά χωρίς το μπαμπά.

Ήδη η Στέλλα είχε λίγο πυρετό αλλά ο λόγος που επισπεύσαμε την άφιξή μας είναι πως το παιδάκι είχε μελαγχολήσει γιατί του λείπαμε! Το πιο συγκινητικό ίσως είναι πως ζητούσε όχι μόνο το μπαμπά και τη μαμά – αναμενόμενο – αλλά και τη μπέμπα! Το παιδί μου έχει καταλάβει πως το μωρό είναι μαζί μας για να μείνει και μας συγκίνησε όλους. Παρά την αρχική ζήλεια, τώρα πάντα χαμογελά όταν βλέπει την αδελφή της και την φωνάζει. Βέβαια φίλοι μου έχουν πει πως η πραγματική ζήλεια δεν ξεκινά παρά μόνο όταν μεγαλώσει και λίγο και το μικρό και αρχίσει και αυτό να έχει απαιτήσεις, να αναζητά το δικό του χώρο.

Κλείνω αυτή τη μεγάλη παρένθεση και επιστρέφω στα δράματα που περνάμε αυτές τις ημέρες. Λοιπόν το παιδί έχει πυρετό από την Παρασκευή. Κάθε μέρα ανεβαίνει και περισσότερο: 37,4 στην αρχή, 38,7 χθες, 39,7 σήμερα Κυριακή. Έχουμε μιλήσει με τον γιατρό μας στην Αθήνα και με άλλους δύο εδώ και όλοι συμφωνούν πως είναι ίωση και πρέπει απλά να περιμένουμε να περάσει δίνοντάς της εναλλάξ Depon και Ponstan.

Μέσα σε όλα αυτά φοβάμαι μην κολλήσει και η μικρή μας που είναι μόλις δύο μηνών, προωρούλα και μικρούλα ακόμη - τελευταίο ζύγισμα την Τρίτη 3.800 γρ.

Άλλοι φίλοι, αλλά και οι γιατροί, μας λένε πως και τα δικά τους μωρά αρρωσταίνουν κάθε φορά που έρχονται στη Θεσσαλονίκη γιατί το κλίμα είναι πολύ διαφορετικό. Για να δούμε. Τέλος πάντων, θα πάμε μία ημερήσια στη λίμνη Κερκίνη την Τρίτη εάν πέσει ο πυρετός της μικρής και βλέπουμε. Γιατί μου χρειάζεται λίγη ηρεμία. Στο σπίτι τρέχω από το ένα παιδί στο άλλο ασταμάτητα, όσο για ύπνο, έχω αποφασίσει πως για να ξανακοιμηθώ οκτάωρο θα περάσουν τουλάχιστον άλλα δύο χρόνια.

'Ηρθε η ώρα της δίαιτας

Αργά η γρήγορα θα ερχόταν και η αποφράδα ώρα της δίαιτας και αποφάσισα πως η ώρα της ήρθε τώρα. Οι λόγοι είναι πρακτικοί: μετά από δύο εγκυμοσύνες μέσα σε τρία χρόνια έχω πλέον ξεμείνει από ρούχα. Τη σεζόν που είσαι έγκυος τη χάνεις και για αρκετούς μήνες ακόμα συνήθως αισθάνεσαι πως θα πετάξεις τα λεφτά σου εάν αγοράσεις ρούχα τώρα που έχεις επιπλέον κιλά. Έτσι τώρα ανοίγω τη ντουλάπα μου και δεν έχω σχεδόν τίποτα να φορέσω εκτός από φόρμες!

Την πρώτη φορά που έμεινα έγκυος μου πήρε αρκετό καιρό να χάσω τα κιλά μου. Τελικά έναν ακριβώς χρόνο μετά τη γέννηση της Στέλλας κατάφερα να μπω στο αγαπημένο μου φόρεμα στο οποίο σημειωτέον χωράω μόνο όταν είμαι στα λιγότερα δυνατά κιλά μου. Κάτω από αυτά έχω να κατέβω εδώ και δέκα χρόνια και δεν είμαι και σίγουρη πως το θέλω γιατί το πρόσωπό μου φαίνεται μίζερο και το στήθος μου εξαφανίζεται.

Την ίδια εβδομάδα που τα κατάφερα συνειδητοποίησα πως είμαι έγκυος για δεύτερη φορά!!!! Το θετικό βέβαια ήταν πως ξεκίνησα την εγκυμοσύνη από το σημείο μηδέν σε ότι αφορά το περιττό βάρος ενώ την πρώτη φορά ήμουν ήδη στα παχιά μου γιατί με τον άντρα μου είχαμε πάει για δύο εβδομάδες στη Νότια Ιταλία, τον γαστρονομικό μου παράδεισο.

Λοιπόν την πρώτη φορά το βάρος το έχασα ως εξής: πρώτα, ακολούθησα για 2-3 εβδομάδες τη «Δίαιτα που έκανε θεά την Αφροδίτη». Με βολεύει πολύ γιατί τρώω τα περισσότερα που περιλαμβάνει, είναι εύκολη και έχει βολικές για μένα αντικαταστάσεις των προτεινόμενων γευμάτων. Για παράδειγμα αντικαθιστά το μεσημεριανό με δύο κεσεδάκια γιαούρτι που είναι και εύκολα και τρως το ένα για μεσημέρι και το άλλο όταν σε ξανακόψει – πολύ σύντομα στην περίπτωσή μου – η πείνα.

Μετά έκανα διάδρομο στο σπίτι. Άρχισα με 15’ λεπτά και χαμηλές ταχύτητες και ανέβηκα σταδιακά.

Στο τέλος, όταν χρειάστηκε να κάνω κάτι και για το υπόλοιπο σώμα βρήκα ένα DVD του Shape που διαρκούσε 12’ λεπτά!!!! Είχε τρία προγράμματα των 12’ λεπτών, το κάθε ένα δυσκολότερο από το άλλο. Σούπερ γιατί δεν έχω χρόνο – γι’αυτό απέτυχε και η προσπάθειά μου να πάω γυμναστήριο – ενώ 20 λεπτά διάδρομο και 12 λεπτά βίντεο καταφέρνα να τα εξασφαλίσω όταν κοιμόταν το παιδί.

Να προσθέσω ότι τα κιλά τα έχασα χάρη στην τρομερή βοήθεια και ενθάρρυνση του άντρα μου που είναι fitness and healthy eating freak αλλά κατάφερε να καταλάβει πως εγώ δεν είμαι και έχω ανάγκη τη βοήθειά του χωρίς όμως αυτή να καταλήγει στην υπερβολή και την καταπίεση.

Δυστυχώς το εν λόγω DVD το έχασα. Βρήκα όμως ένα άλλο στο Prevention του Μάρτη (το πρώτο από μία σειρά τεσσάρων). Το δοκίμασα για πρώτη φορά προχθές και για δεύτερη σήμερα. Διαρκεί περισσότερο αλλά μπορείς να το σπάσεις και οι ασκήσεις του είναι βατές – και το λέω εγώ που δεν είμαι και ο πιο γυμνασμένος άνθρωπος στον πλανήτη. Τώρα κάνω περίπου 25 από τα 35 λεπτά που συνολικά κρατούν οι ασκήσεις του. Σήμερα απέφυγα τα βαράκια γιατί αισθάνθηκα πως με ενοχλούσε λίγο η τομή μου αλλά ελπίζω να τα κάνω μεθαύριο. Αποφάσισα να το κάνω μέρα παρά μέρα και τις υπόλοιπες ένα τεταρτάκι διάδρομο.

Τώρα είμαι 65 κιλά (από 75 όταν γέννησα) και θέλω μέχρι τις 15 Ιούνη – που παντρεύεται μία κολλητή μου- να έχω φτάσει τα 60 και να έχω σφίξει.

Άντε καλή μου επιτυχία γιατί έχω βαρεθεί να σκέφτομαι να βγω γιατί δεν έχω ρούχα!

Πώς σας πέρασε από το μυαλό πως οι μάνες είναι ίσες;

Το άρθρο 4 του Συντάγματος που αναφέρεται στην ισότητα των Ελλήνων ορίζει πως:

"1. Oι Έλληνες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου.
2. Oι Έλληνες και οι Eλληνίδες έχουν ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις."

Από την άλλη πλευρά, το άρθρο 142 του ασφαλιστικού νόμου που ψηφίστηκε αυτή την εβδομάδα λέει πως:

"Η μητέρα που είναι ασφαλισμένου του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ , και εργάζεται με σχέση εργασία ορισμένου ή αορίστου χρόνου σε επιχειρήσεις και εκμεταλλεύσεις, μετά τη λήξη της άδεια λοχείας και της ισόχρονης προς το μειωμένο ωράριο άδειας, όπως προβλέπεται από το άρθρο 9 της ΕΓΣΕΕ των ετών 2004-2005, δικαιούται να λάβει ειδική άδεια προστασία μητρότητας έξι (6) μηνών.
….
Κατά τη διάρκεια της ως άνω ειδικής άδειας, ο ΟΑΕΔ υποχρεούται να καταβάλλει στην εργαζόμενη μητέρα μηνιαίως ποσό ίσο με τον κατώτατο μισθό, όπως κάθε φορά ορίζεται με βάση τη ΕΓΣΕΕ, καθώς και αναλογία δώρων εορτών και επιδόματος αδείας με βάση το προαναφερόμενο ποσό."

* Σύμφωνα με την ΕΓΣΕΕ που υπεγράφη πρόσφατα το ποσό αυτό ορίζεται σε 681 ευρώ από 1/1/2008 μέχρι 1/9/2008. Από 1/9/2008 και μέχρι 1/5/2009 στα 701 ευρώ και από κει και πέρα στα 740 ευρώ. Λεπτομέρειες μπορείτε να βρείτε σε δελτίο τύπου της ΓΣΕΕ εδώ.

Δηλαδή κάθε μισθωτή ασφαλισμένη στο ΙΚΑ δικαιούται έξι επιπλέον μήνες κατά τους οποίου το ελληνικό δημόσιο την πληρώνει τουλάχιστον 681 ευρώ για να περάσει επιπλέον χρόνο με το βρέφος της.

Οι υπόλοιπες από εμάς – και εννοώ αυτές που δε δουλεύουν στο δημόσιο και δικαιούνται ένα χρόνο – δικαιούμαστε ένα τίποτα με μπόλικο καθόλου. Προφανώς η μητρότητα στην Ελλάδα προστατεύεται μόνο εάν είσαι δημόσιος υπάλληλος ή ασφαλισμένη στο ΙΚΑ!

Όπως καταλαβαίνεται είμαι έξαλλη γιατί δεν ανήκω σε καμία από τις δύο αυτές κατηγορίες εάν και είμαι εργαζόμενη και μισθωτή.

Κατανοώ ότι οι δύο παραπάνω κατηγορίες αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αυτό σημαίνει πως η μειοψηφία δεν έχει ανάλογα δικαιώματα. Ούτε μπορώ να καταλάβω πώς είμαστε όλες ίσες ενώπιον του νόμου όπως ορίζει το Σύνταγμα. Προφανώς δεν είμαστε.

Επίσης, επειδή δεν αντέχω άλλο να νομίζουν ότι τρώμε κουτόχορτο, πληροφορώ όσες από εμάς δεν γνωρίζουν ( και εγώ τώρα το έψαξα) ότι όσες από εμάς ασφαλιστήκαμε για πρώτη φορά μετά την 1/1/93, δηλαδή η συντριπτική πλειοψηφία των μητέρων που αφορά αυτός ο νόμος, ήδη είχαμε όριο συνταξιοδότησης το 55ο έτος για πλήρη σύνταξη με 20 χρόνια ασφάλισης – και όχι λιγότερα που δικαιούνταν οι προηγούμενες.

Άρα σε αυτό το σημείο ο νόμος είναι αρκετά καλός για μας απ’ότι καταλαβαίνω. Μπορεί να μας αφαιρεί το δικαίωμα να βγούμε με μειωμένη στα 50, αλλά μέχρι τώρα έπρεπε να έχουμε ανήλικο στα 55 για να πάρουμε πλήρη σύνταξη. Τώρα αποκτούμε αυτό το δικαίωμα εάν έχουμε ανήλικο στα 50, άσχετα με το εάν το παιδί αυτό ενηλικιωθεί μέχρι να γίνουμε εμείς 55 και να βγούμε στη σύνταξη.

Προς το παρόν αυτά. Θα το ψάξω παραπάνω και θα γράψω ότι άλλο βρω – ο νόμος δυστυχώς είναι 108 σελίδες και σε παραπέμπει σε πλήθος άλλων νόμων.
Όσες από εσάς επίσης δεν δικαιούστε την περιβόητη επιπλέον άδεια και θέλετε να κάνετε κάτι, μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μου είτε μέσω του blog είτε μέσω mail. Ψάχνω να δω τι μπορεί να γίνει .

Θα κάνουμε το εμβόλιο

Εδώ και πάρα πολύ καιρό με βασανίζει το δίλημμα εάν πρέπει να κάνω στη μεγάλη μου κόρη, τη Στέλλα, το εμβόλιο MMR, για την ιλαρά, την παρωτίτιδα και την ερυθρά. Ο λόγος είναι απλός. Σε ανύποπτο χρόνο, στη Βρετανία, μία έρευνα έδειξε πως το εμβόλιο αυτό προκαλεί αυτισμό. Όπως φαντάζεστε επικράτησε πανικός και παρά τις διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης και σύσσωμης της επιστημονικής κοινότητας ότι δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας – λένε πως στην πραγματικότητα η μελέτη δεν είναι έγκυρη γιατί βασίστηκε σε πολύ μικρό δείγμα, μόλις 12 παιδιά.
Μία νέα μελέτη που εξέτασε περισσότερα από μισό εκατομμύριο παιδιά βρήκε πως αυτά που εμβολιάστηκαν δεν είχαν μεγαλύτερες πιθανότητες να διαγνωστούν με αυτισμό απ’ ότι αυτά που δεν είχαν εμβολιαστεί.
Μετά και τις συμβουλές του παιδιάτρου μας και φίλων γιατρών έχω πειστεί πως δεν συντρέχει λόγος ανησυχίας. Παρ’ όλα αυτά, όπως ο καθένας που έχει εκτεθεί στην δημοσιότητα που ακολούθησε αυτήν την ιστορία στη Βρετανία, δεν μπορεί παρά να ανησυχεί ενδόμυχα και να φοβάται.
Έτσι, αφού ανέβαλα το εμβόλιο όσο περισσότερο μπορούσα, τελικά αποφάσισα να το κάνουμε αυτόν τον μήνα καθώς πλέον έχω αρχίσει να ανησυχώ για το τι μπορεί να συμβεί εάν η Στέλλα κολλήσει μία από αυτές τις ασθένειες. Συνοπτικά όλα τα επιχειρήματα της συζήτησης μπορείτε να τα βρείτε εδώ – πρόκειται για μία ιστοσελίδα μίας online εγκυκλοπαίδειας που μανατζάρει το BBC.

Πότε μπρος και πότε πίσω

Φαίνεται πως όλη η αγωνία και η προσπάθεια να κερδίσει βάρος το μωρό έχει αποδώσει. Την Πέμπτη ζύγιζε 2760 γραμμάρια και έχω σαφώς χαλαρώσει. Αποφεύγω να το ζυγίζω κάθε ημέρα γιατί απλά αγχώνομαι τρομερά όταν μία ημέρα πάρει λιγότερο βάρος. Συνεχίζω να του δίνω τις βιταμίνες και το σίδηρό του και θα το πάω για εξετάσεις αίματος κάποια στιγμή αυτή την εβδομάδα.

Αυτό που θα άλλαζα εάν μπορούσα είναι οι ώρες που πρέπει να το ταΐζω. Εξακολουθεί να τρώει κάθε τρεις ώρες εάν και τις τελευταίες ημέρες τρώει μεταξύ 90 και 130 γραμμάρια κάθε φορά. Περίμενα λοιπόν πως θα αραιώσουν έστω και λίγο τα ταΐσματα αλλά μου βγήκε φαγανό – ευτυχώς – οπότε οι ολονυκτίες απλώς συνεχίζονται.

Εν τω μεταξύ με το που έφυγε η μητέρα μου η μικρή άρχισε πάλι να κολλά τρελά με τον πατέρα της. Αν και με διευκολύνει σε κάποιο βαθμό έχει και τρομερά αρνητικά αποτελέσματα κυρίως στο θέμα του ύπνου. Η αδυναμία στον μπαμπά σημαίνει ότι δεν θέλει να πάει για ύπνο όσο αυτός είναι ξύπνιος, ξανάρχισε να κοιμάται δίπλα του στο σαλόνι και επιπλέον όταν ξυπνά το βράδυ έρχεται – και αυτή!- στο κρεβάτι μας!!!! Βέβαια όλα αυτά μπορεί να γίνονται γιατί εξακολουθεί να ζηλεύει και με την αναχώρηση της γιαγιάς της έφυγε και ο μόνος άνθρωπος που πλέον ασχολείται μαζί της 24/7…

Ύπνος για την κόρη, ξενύχτια για τη μαμά

Αρχίζω από τα καλά νέα: η μεγάλη μου κόρη αποφάσισε μόνη της ότι αρκετά ταλαιπωρηθήκαμε με τον ύπνο της. Πλέον όταν εξαντληθεί και την πάρεις αγκαλιά σου λέει νάνι και μπορείς να την κοιμίσεις οπουδήποτε θες, ακόμα και στο κρεβάτι της! Το κάνει εδώ και αρκετές ημέρες αλλά απορώ εάν θα συνεχίσει όταν φύγει η γιαγιά της την Πέμπτη – προς το παρόν κοιμούνται στο ίδιο δωμάτιο.

Εγώ από την άλλη έχω να κοιμηθώ μέρες και η κούραση έχει αρχίσει να έχει την επίδρασή της. Μας είπαν από το μαιευτήριο πως η μικρή μου κόρη πρέπει οπωσδήποτε να τρώει κάθε τρεις ώρες για ένα-δύο μήνες ώστε να βάλει το απαραίτητο βάρος. Έτσι πρέπει να ξυπνώ τρεις φορές κάθε βράδυ για να αλλάξω, να φτιάξω το γάλα της, να την ταΐσω, να τη ρέψω, να την βάλω πάλι για ύπνο και να είμαι σίγουρη πως όλα είναι έτοιμα για το επόμενο τάϊσμα – τα μπιμπερό είναι πλυμμένα, αποστειρωμένα κλπ.

Το αποτέλεσμα είναι πως απλά δεν κάνω τίποτα, μα τίποτα. Μάλλον όμως σε τρεις μέρες που θα φύγει η μαμά αυτό θα αλλάξει και θα καταλάβω για τα καλά τι σημαίνει να κάνει κάποια δύο παιδιά με τόσο μικρή διαφορά.

Πότε είναι η σωστή στιγμή για να κάνετε το δεύτερο;

Τα πιο πρόσφατα ευρήματα των επιστημονικών ερευνών για την ιδανική στιγμή να κάνετε το επόμενο παιδί. Απευθείας μετάφραση από την ιστοσελίδα babycenter.com

• Ο προγραμματισμός μίας εγκυμοσύνης πριν περάσουν 18 μήνες (σ.τ.μ. ακριβώς η περίπτωσή μου) από την προηγούμενη ή αφού περάσουν περισσότερα από πέντε χρόνια μπορεί αν αυξήσει τις πιθανότητες το δεύτερο μωρό σας να γεννηθεί πρόωρα, ελλιποβαρές ή μικρό για τις εβδομάδες της κύησης που έχετε διανύσει σύμφωνα με μία πρόσφατη μελέτη στην Journal of the American Medical Association. Οι ερευνητές πιθανολογούν πως όταν οι δύο εγκυμοσύνες απέχουν λίγους μόνο μήνες η μία από την άλλη, το πρόβλημα μπορεί να οφείλετε στο ότι το σώμα της μητέρας δεν έχει τον απαραίτητο χρόνο για να αναρρώσει από την πρώτη και να επανέλθουν τα επίπεδα των θρεπτικών ουσιών. Όταν η περίοδος ανάμεσα στις δύο εγκυμοσύνες είναι πολύ μεγάλη τότε το πρόβλημα μπορεί να έγκειται στο γεγονός ότι η γονιμότητα σταδιακά φθίνει.
• Σύμφωνα με έρευνα που δημοσιεύθηκε στην New England Journal of Medicine, το καλύτερο που μπορείτε να κάνετε για την υγεία του επόμενου μωρού σας είναι να περιμένετε για 18-23 μήνες από την γέννηση του τελευταίου σας παιδιού πριν αποφασίσετε να προχωρήσετε σε νέα σύλληψη. Οι γιατροί βρήκαν πως παιδιά που των οποίων η σύλληψη έγινε μέσα σε λιγότερους από έξι μήνες από τη γέννηση του προηγούμενου παιδιού έχουν 40 τοις εκατό περισσότερες πιθανότητες να γεννηθούν πρόωρα ή ελλιποβαρή. Τα παιδιά που γεννήθηκαν 10 χρόνια μετά το μεγαλύτερο αδελφάκι τους αντιμετωπίζουν τον διπλάσιο κίνδυνο να γεννηθούν πρόωρα.
• Μία παρόμοια μελέτη του πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Σαν Φρανσίσκο έδειξε πως το ιδεατό διάστημα ανάμεσα σε δύο εγκυμοσύνες είναι 24-35 μήνες. Τα παιδιά των οποίων η σύλληψη έγινε νωρίτερα παρουσιάζουν μεγαλύτερη πιθανότητα να γεννηθούν ελλιποβαρή σύμφωνα με τους ερευνητές.
• Σε ότι αφορά τις σχέσεις των γονέων με τα παιδιά τους, την αντιζηλία μεταξύ αδελφών και την δική τους αυτοεκτίμηση, η καλύτερη στιγμή να γεννηθεί το δεύτερό σας παιδί είναι όταν το πρώτο σας είναι μικρότερο του ενός έτους ή μεγαλύτερο των τεσσάρων. Αυτό τουλάχιστον πιστεύει η Τζίνι Κιντγουελ, καθηγήτρια οικογενειακών σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Τενεσσί. Τα παιδιά που είναι μικρότερα του ενός έτους δεν έχουν ακόμη αναπτύξει την αίσθηση του μοναδικού τους status και έτσι είναι λιγότερο πιθανό να αντιπαθήσουν το νέο αδερφάκι τους, λέει η καθηγήτρια. Από την άλλη, αυτά που έχουν ξεπεράσει το τέταρτο έτος, είχαν το χρόνο να απολαύσουν την προσοχή της μανούλας και του μπαμπάκα και τώρα έχουν τη δική τους ζωή!

Εναλλακτική θεραπεία για το πρησμένο στήθος

Μία σούπερ συμβουλή από τη γερμανίδα μαία μου. Εάν το στήθος σας πρηστεί κατά τις πρώτες ημέρες του θηλασμού, ή επειδή έχετε αποφασίσει να διακόψετε το θηλασμό/ να μη θηλάσετε, υπάρχει ένας πολύ απλός τρόπος να ανακουφιστείτε: κόψτε μερικά φύλλα από ένα απλό λάχανο, αφαιρέστε τη σκληρή καρδιά και τυλίξτε το στήθος σας με αυτά μέσα στο σουτιέν σας. Αφήστε τα αρκετές ώρες στη θέση τους μέχρι να βγάλουν τα υγρά τους. Το δοκίμασα και δούλεψε εξαιρετικά!

Το μωρό ήρθε σπίτι

Επιτέλους προχθές το μωρό μας ήρθε σπίτι, δέκα μέρες μετά από εμένα. Συνολικά το μωρό έμεινε 2 εβδομάδες στην εντατική και την παρακολούθηση του Ιασώ καθώς γεννήθηκε κατά τη διάρκεια της 33ης εβδομάδας της κύησης.

Είχα αγωνία εάν θα έτρωγε και θα έπαιρνε βάρος κανονικά αλλά εξακολουθεί να παίρνει 40 γραμμάρια την ημέρα, όπως ακριβώς και στο μαιευτήριο. Σήμερα είναι μόλις 2,25 κιλά!

Η αδερφή της, που αύριο κλείνει τους 19 μήνες, προς το παρόν φαίνεται να έχει πάρει καλά τη άφιξη της μπέμπας. Τρέχει γύρω γύρω φωνάζοντας «Νινί! Νινί!» και θέλει να τη βλέπει συνέχεια. Όχι πως δεν λείπουν οι εκνευρισμοί – ειδικά όταν η μεγάλη θέλει να κάνει κάποιος κάτι γι’ αυτήν και αυτός ο κάποιος δεν μπορεί γιατί έχει το Νινί στα χέρια του. Τότε αρχίζει να τσιρίζει.

Δεν είμαι σίγουρη εάν η μεγάλη έχει ακόμα συνειδητοποιήσει ότι το Νινί ήρθε για να μείνει. Προσπαθώ πάντως να της δίνω ακόμα περισσότερη σημασία απ’ ότι πριν.

Προς το παρόν αυτό είναι εφικτό γιατί μένει μαζί μας η μητέρα μου. Τα δύσκολα μάλλον θα αρχίσουν όταν η γιαγιά επιστρέψει στη ζωή της στη Θεσσαλονίκη.

Πώς έμαθε η κόρη μου να μετράει

Η 19-μηνή μου κόρη εδώ και δύο μήνες μπορεί και μετράει από το ένα μέχρι το εννέα με άνεση. Αναγνωρίζει τους αριθμούς παντού, μας τους απαγγέλει, μας τους τραγουδάει και στο ασανσέρ μετρά και αντίστροφα!

Μέχρι πρόσφατα νόμιζα πως συμβαίνει με όλα τα παιδάκια αλλά μια και πολλοί φαίνεται πως εκπλήσσονται είπα να μοιραστώ μαζί σας πως τα κατάφερε.

Πρώτα απ’ όλα ξεκινήσαμε όταν ήταν μάλλον μικρότερη του ενός έτους για παιχνίδι να της λέμε τα νούμερα ανεβαίνοντας στο διαμέρισμά μας – μένουμε στον πέμπτο όροφο. Το μωρό ενθουσιάστηκε τόσο πολύ που δεν περιοριστήκαμε μόνο στην άνοδο αλλά και αρχίσαμε να μετράμε αντίστροφα κατά την κάθοδο. Έγινε ένα από τα αγαπημένα της παιχνίδια. Ακόμα και σήμερα η κόρη μας λατρεύει το ασανσέρ.

Στη συνέχεια επισκεφτήκαμε κάτι φίλους και είδαμε πως είχαν στρωμένο το δωμάτιο της κόρης τους με τα πατάκια του Jumbo με τους αριθμούς. Τα πατάκια μάλλον τα έχετε δει όλοι - είναι φτιαγμένα από κάποιου είδους πλαστικοποιημένο φελιζόλ και τα νούμερα βγαίνουν. Ήταν τόσο όμορφα, χαρούμενα και πρακτικά που αποφάσισα να πάρω τα ίδια και για μας και τα έστρωσα στο καθιστικό μας.

Καθώς ήμουν έγκυος και ήταν χειμώνας, εγώ και η μικρή καταλήξαμε να περνάμε πολλές ώρες στο σπίτι. Άρχισε σε κάποια φάση να βγάζει τα νούμερα και να προσπαθούμε μαζί να τα βάζουμε πίσω. Τότε εγώ ασυναίσθητα άρχισα να της μαθαίνω και να της ζητώ να τα αναγνωρίσει. Ήταν τόσο μεγάλη η χαρά της όταν τα κατάφερνε και της έκανα τόσο τρελά πανηγύρια που σιγά σιγά άρχισε απλά να μετρά!

Βοήθησε επίσης και το φιδάκι που εικονίζεται παραπάνω, ένα παζλ που μας το έκαναν δώρο οι φίλοι με τα πατάκια. Το κάθε του κομμάτι είναι αριθμημένο. Τέλος, για να τα κάνει πραγματικά κτήμα του το παιδί παίξαμε άπειρες ώρες με τις Έξυπνες Κάρτες Γνώσεων της Κατερίνας Γιαννίκου. Με αυτές η κόρη μας μαθαίνει πραγματικά να μετρά. Κόστισαν μόνο 4.5 ευρώ και την έχουν απασχολήσει για δύο μήνες τώρα. Στην κυριολεξία τις λατρεύει, όπως και αυτές της ίδιας σειράς με τα χρώματα - αν και τα χρώματα δεν φαίνεται να την εξιτάρουν αρκετά ώστε να μας τα πει ακόμα.

Ιασώ

Το ξέραμε πως το Ιασώ θα ήταν ακριβό καθώς μόλις πριν 18-19 μήνες γέννησα εκεί και το πρώτο μας παιδί. Αυτό που δεν είχαμε καταλάβει είναι πως σε αυτό το διάστημα τα νοσήλιά του έχουν αυξηθεί κατά τουλάχιστον τριάντα τοις εκατό! Ναι, σοβαρολογώ. Για το ίδιο δωμάτιο, στον ίδιο όροφο και λιγότερες υπηρεσίες – το μωρό μας αυτή τη φορά ήταν στη θερμοκοιτίδα και όχι στο θάλαμο μαζί μου άρα δεν έλαβε καμία φροντίδα που να συμπεριλαμβάνεται στον λογαριασμό που εξοφλήσαμε- και μικρότερο διάστημα νοσηλείας για μένα – 4 αντί για 5 ημέρες που νοσηλεύτηκα την πρώτη φορά- πληρώσαμε 30 τοις εκατό παραπάνω!!!!!!!!

Τα ίδια μου διηγήθηκε και ένας μπαμπάς στο καφενείο. Η γυναίκα του είχε γεννήσει 20 μήνες νωρίτερα στο ίδιο μαιευτήριο και έτσι όπως και εμείς δεν ρώτησαν τιμή, περίμεναν τα ίδια συν κάποια αύξηση που να αντικατοπτρίζει τον πληθωρισμό και απλά έπαθαν σοκ. Για να πληρώσει μου είπε πως άδειασε λογαριασμούς, κάρτες κλπ και ήταν ταπί.

Το αποτέλεσμα αυτή της νοοτροπίας είναι πως οι γονείς στο εν λόγω μαιευτήριο έχουν μονίμως την εντύπωση πως τα παιδιά τους - ακόμα και όταν πάσχουν από κάτι σοβαρό- δεν έχουν τίποτα αλλά τις ασθένειες τις εφευρίσκουν οι υπάλληλοι και οι γιατροί για να πληρώσουμε εμείς περισσότερα. Εγώ προσωπικά δεν συμμερίζομαι αυτή την άποψη. Πιστεύω πως κανείς δεν θα έκανε κάτι τέτοιο σε ένα βρέφος. Επίσης τις περισσότερες φορές είναι προφανές εάν κάποιο παιδάκι έχει πρόβλημα ή όχι. Ένας άρρωστος άνθρωπος φαίνεται άρρωστος, πώς να το κάνουμε, πόσο μάλλον εάν είναι τόσο μικρούλης που δεν έχει μάθει και να το κρύβει.

Όμως οι γονείς τα έχουν παίξει τόσο οικονομικά που φτάσαμε στο σημείο ένας πατέρας που κρατούσε ένα κατακίτρινο παιδάκι - είχε ίκτερο κοντά στο 13 - να μου λέει σήμερα πως πιστεύει πως το κρατάνε το μωρό του για τα λεφτά.

Από ότι κατάλαβα το αποτέλεσμα είναι πως όλο και περισσότεροι γονείς επιλέγουν τα τελευταία χρόνια να γεννήσουν σε δημόσια μαιευτήρια στην Αττική και πραγματικά εύχομαι να είχα κάνει και εγώ το ίδιο. Τα χρήματα που ξόδεψα για να γεννήσω τις δυο μου κόρες θα μπορούσαν ενδεχομένως να τις εξασφαλίσουν οικονομικά για μία ζωή εάν τα είχα επενδύσει σωστά και σίγουρα θα μπορούσαν να καλύψουν τα περισσότερα από τα έξοδα για τις μελλοντικές σπουδές τους.

Πρόωρος Τοκετός

Τελικά η δεύτερή μου κόρη αποφάσισε πως η σωστή ώρα να έρθει στον κόσμο ήταν ένα μήνα πριν την προγραμματισμένη καισαρική και έξι εβδομάδες πριν συμπληρώσουμε τις σαράντα της κύησης. Από ότι κατάλαβα ήθελε να δει την Αθήνα χιονισμένη γιατί να νερά μου έσπασαν κοντά στα μεσάνυχτα την 17η του Φλεβάρη.

Ήδη είχαμε αφήσει το αυτοκίνητό μου στα πεθερικά μου γιατί δεν μπορούσε να ανέβει τις ανηφόρες στα σύνορα Νέου Ψυχικού και Αμπελοκήπων (!) και ευτυχώς είχαμε πάρει το τζιπ του άντρα μου - να που χρησίμευσε και μία φορά σε κάτι το τέρας που καίει αρκετά για να θρέψει ένα αφρικανικό χωριό - που τους τελευταίους μήνες μαζεύει σκόνη στο γκαράζ του πεθερού για ευνόητους λόγους.

Δεν χρειάζεται να πω πως φοβήθηκα τρομερά όταν έσπασαν τα νερά μου στην τουαλέτα και είδα πως ήταν αναμεμειγμένα με αίμα. Στο μυαλό μου έβαλα τα χειρότερα και με πνίξανε οι ενοχές για όλα τα στραβά που έκανα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου. Με έπνιξε επίσης ο θυμός για τον άνδρα μου γιατί με άφηνε να σηκώσω το παιδί και οι ενοχές γιατί δεν μπόρεσα να αφιερώσω λίγο ακόμα χρόνο στην πρώτη μου κόρη που μόλις συμπλήρωσε τον πρώτο της ενάμισι χρόνο και δεν καταλαβαίνει ακόμα τι σημαίνει να έχει κανείς ένα μικρότερο αδελφάκι.

Ευτυχώς μόλις μου δείξανε το μωρό μου κατάλαβα πως ήταν καλά, ένα υγιέστατο μωρό. Στο Apgar της μου είπαν πως πήρε 9, 10 ενώ πραγματικά όταν ανοίγει τα μάτια της φαίνεται να καταλαβαίνει τόσα πολλά που απορώ πως θα έμενε αυτό το μωρό ακόμη 6 εβδομάδες στην κοιλιά μου. Αφήστε που έχει και πολλά, μα πάρα πολλά μαλλιά.

Όμως γεννήθηκε μικρούλα – μόλις 1965 γραμμάρια και έτσι παραμένει στο μαιευτήριο μέχρι να πάρει κιλά και να μάθει να τρώει μόνη της .

Ύπνος – η μισή αποστολή εκτελέστηκε

Αισθάνομαι αρκετά ικανοποιημένη με τις επιδόσεις μου στον τομέα της μητρότητας καθώς κατάφερα να αλλάξω τα ωράρια της μικρής και να την κοιμίζω κατά μία ώρα και πλέον νωρίτερα.

Το πρόβλημα ξεκίνησε όταν λίγο πριν τα Χριστούγεννα την έστειλα να μείνει με τους παππούδες της για δέκα ημέρες. Ο πατέρας της θα έκανε μία εγχείρηση – κήλη – και δεν θα μπορούσε να τη σηκώσει, η γυναίκα που την κρατά τα πρωινά θα έφευγε από τις 15 του μήνα για διακοπές στην πατρίδα της και η δική μου μέση είχε αρχίσει ήδη να πονά όπως και στην πρώτη μου εγκυμοσύνη.

Οι παππούδες έχουν πραγματικά παραδοθεί χωρίς όρους στο πρώτο τους αυτό εγγόνι με αποτέλεσμα να μην μπορούν να της αρνηθούν τίποτα. Την κοίμιζαν στο κρεβάτι τους και την άφηναν να κάνει το δικό της πρόγραμμα! Το ξέρω είναι απίστευτο και όμως αληθινό.

Χρειαστήκαμε τη βοήθειά τους και στην Αθήνα για άλλες δέκα ημέρες με αποτέλεσμα η κατάσταση να ξεφύγει από κάθε έλεγχο. Η μικρή μέσα σε τρεις εβδομάδες έγινε άλλος άνθρωπος. Πήγαινε για ύπνο δύο και πλέον ώρες αργότερα από ότι πριν και ήθελε να κοιμάται με τους γονείς ή τους παππούδες της.

Λίγες ημέρες μετά την αναχώρησή τους έφτασα πραγματικά στο αμήν. Δεν μπορούσα να μείνω ούτε για λεπτό μόνη με τον άντρα μου ενώ τις περισσότερες φορές ήμουν έτοιμη για ύπνο πολύ πριν από τη μικρή. Πριν δύο εβδομάδες το πήρα απόφαση και επέβαλα ένα αυστηρό πρόγραμμα. Ξυπνάμε και οι δύο – εγώ πλέον είμαι σε άδεια- το αργότερο στις 8. Επιτρέπεται μόνο ένα υπνάκος κατά τη διάρκεια της ημέρας ο οποίος δεν μπορεί να ξεπερνά τα 90’. Και από τις 9 περίπου το βράδυ προετοιμαζόμαστε για ύπνο, χαμηλώνουμε τα φώτα και ηρεμούμε αγκαλιά στον καναπέ του σαλονιού.

Εδώ και 10 μέρες η μικρή κοιμάται το αργότερο στις δέκα και μισή. Τη μισή περίπου βραδιά την περνά στο κρεβάτι της – εάν είμαστε τυχεροί και ολόκληρη. Εάν ξυπνήσει και δεν μπορεί να ξανακοιμηθεί την παίρνουμε στο δικό μας αλλά αυτό σκοπεύω να το αλλάξω οριστικά μέσα στις επόμενες ημέρες.

Προσοχή - Χημικά στα βρεφικά προϊόντα

Μόλις σήμερα βγήκε η πρώτη έρευνα που έχει πάρει το μάτι μου για το θέμα. Για να διαβάσετε εν τάχει τί ακριβώς λέει πατήστε εδώ.

Κατά τη διάρκεια της πρώτης μου εγκυμοσύνης η μαία μου συνέστησε να χρησιμοποιώ τα οργανικά προϊόντα Weleda. Προσπάθησα να ακολουθήσω τη συμβουλή της αλλά στην αρχή δυσκολεύτηκα να τα βρω. Στο νέο μας σπίτι τυχαίνει να τα πουλά το φαρμακείο της γειτονιάς μας οπότε έχουν μπει και αυτά στο πρόγραμμα εάν και για τα συγκάματα όπως σας είπα επιμένουμε στην Chicco. Για άλλες επιλογές και αποστολή στο σπίτι δοκιμάστε το ηλεκτρονικό κατάστημα ecofamily.

Επίσης πρόσφατα ανακάλυψα πως ο Κορρές έχει βγάλει δύο προϊόντα εγκυμοσύνης - για το σώμα και τα πόδια- και έσπευσα. Ελπίζω να ακολουθήσουν σύντομα και βρεφικά!

Πάνες και συγκάματα

Ένα σύντομο σημείωμα - στους 18 μήνες ζωής της κόρης μας με τον μπαμπά της καταλήξαμε στα ακόλουθα συμπεράσματα:

Η καλύτερη κρέμα για να αποφύγει ένα μωρό το σύγκαμα είναι αυτή της Chicco. Παχύρευστη, φαίνεται πως δρα αμέσως μόλις ακουμπήσει στο δέρμα της μικρής, κάτι που δεν είδαμε με καμία άλλη κρέμα.

Σε ότι αφορά τις πάνες, μείναμε ευχαριστημένοι από τα Libero που χρησιμοποιούσαν στο μαιευτήριο και κάθε φορά που καταλήξαμε να αγοράζουμε άλλη μάρκα – γιατί δεν είχε πρόχειρη τη συγκεκριμένη στα σωστά κιλά το κατάστημα- μας φάνηκε πως ακόμα και οι ακριβότερες δεν ήταν τόσο απορροφητικές.

Φυσικά όλα τα παραπάνω μπορεί απλά να είναι ιδέα μας ή να ισχύουν μόνο για τη δική μας κόρη καθώς φαντάζομαι πως κάθε οργανισμός αντιδρά διαφορετικά.

Τα 3 καλύτερα βιβλία εγκυμοσύνης

1. Τι να περιμένεις όταν είσαι έγκυος - Α. Αϊσεμπεργκ, Χ. Μαρκόφ, Σ. Χιθγουέι

Η βίβλος κάθε εγκύου. Περιέχει χρήσιμες πληροφορίες ανά μήνα, τόσο για την κατάσταση και την εξέλιξη της μητέρας όσο και γι’ αυτή του παιδιού. Θέτει ερωτήματα που σίγουρα θα σας απασχολήσουν σε κάποια στιγμή και τα απαντά. Επιπλέον, περιέχει επίσης έναν οδηγό για τις πρώτες εβδομάδες του μικρού σας.

Για να φανταστείτε το εύρος των αντικειμένων που καλύπτει, απαντά ακόμα και σε ερωτήματα γυναικών που υιοθετούν. Έτσι έμαθα και το απίθανο, πως και αυτές οι γυναίκες μπορούν να θηλάσουν το παιδί τους – ναι σωστά διαβάσατε, να το θηλάσουν οι ίδιες ακόμη και εάν δεν έχουν μείνει ποτέ έγκυες!

Για να το καταφέρουν αυτό σύμφωνα με τις συγγραφείς του βιβλίου, θα πρέπει να προετοιμάσουν κατάλληλα το σώμα τους. Όσοι ενδιαφέρονται ας ξεφυλλίσουν το βιβλίο. Πωλείται σε όλα τα βιβλιοπωλεία και σε καταστήματα για έγκυες και βρέφη όπως το Mothercare.

2. Οδηγός Εγκυμοσύνης – Διάφοροι, Βιβλία Τερζόπουλος
Σε αντίθεση με το «Τι να περιμένετε…» αυτό είναι ένα βιβλίο τυφλοσούρτης που απαντά άμεσα και γρήγορα στις κλασσικές ερωτήσεις που ανακύπτουν καθώς πχ βγαίνετε από τον γυναικολόγο ή μιλάτε με άλλες εγκύους. Για παράδειγμα δεν υπάρχει περίπτωση να μην αναρωτηθείτε – ιδίως στην πρώτη σας εγκυμοσύνη- εάν το παιδί σας αναπτύσσεται κανονικά για την ηλικία του. Ανοίγεται λοιπόν στην ανάλογη εβδομάδα και τσεκάρετε στα γρήγορα. Στην κάθε μία από τις 40 εβδομάδες της εγκυμοσύνης το βιβλίο αφιερώνει ένα δισέλιδο – η μία σελίδα αφορά στην μητέρα και η άλλη στο παιδί.

Οι πάντα ανήσυχες πρωτάρες θα χιλιοδιαβάσουν τις στατιστικές επιβίωσης των πρόωρων που το βιβλίο παραθέτει κατά τη διάρκεια του δεύτερου κυρίως τριμήνου.

Στα υπέρ του και οι σύντομες λίστες αλλά και οι σελίδες για να καταγράψετε τις πρώτες χαρακτηριστικές στιγμές του μωρού σας αλλά και ο οδηγός για τις πρώτες τέσσερις εβδομάδες μετά τη γέννησή του.

3. The Happiest Baby on the Block – Dr Harvey Karp Δεν είναι βιβλίο εγκυμοσύνης αλλά μόνο όντας έγκυος και μάλιστα στις εβδομάδες της άδειάς σας θα μπορέσετε να το εκμεταλλευθείτε εάν – και δεν σας το εύχομαι – τελικά χρειαστείτε τις υπηρεσίες του.

Το βιβλίο λοιπόν αυτό το έχει γράψει ένα παιδίατρος και είναι αφιερωμένο στο τι μπορείτε να κάνετε για να κατευνάσετε ένα βρέφος με κωλικούς ή γενικά ένα τρομερά γκρινιάρικο μωρό. Δεν υπάρχει περίπτωση να ξέρετε εξ αρχής εάν το χρειάζεστε αλλά περιέχει πολλές γενικά πληροφορίες για το πώς αναπτύσσονται τα βρέφη οπότε χαμένοι δεν πρόκειται να βγείτε ούτως ή άλλως.

Ο Κάρπ είναι οπαδός του φασκιώματος, το οποίο έχει ενσωματώσει σε μία μέθοδο πέντε σημείων με στόχο τον επιτυχή κατευνασμό απίστευτα κλαψιάρικων μωρών. Την έχει βασίσει στις εκτεταμένες του μελέτες επάνω στο πως μεγαλώνουν διάφοροι πολιτισμοί τα μωρά τους και θέτει ένα υπέροχο ερώτημα. Γιατί υπάρχουν πολιτισμοί που οι κωλικοί είναι ουσιαστικά ανύπαρκτοι?

Συνήθως απ’ ότι κατάλαβα πρόκειται για λιγότερο «αναπτυγμένες» κοινωνίες που έχουν παραμείνει πιστές σε πατροπαράδοτα ήθη και έθιμα που εμείς έχουμε ξορκίσει ή ξεχάσει, ανάμεσά τους και το φάσκιωμα. Καλύτερα όμως να τα διαβάσετε μόνοι σας.

* Το post αυτό αρχικά το δημοσίευσα στο wormreport αλλά μάλλον είναι πιο σχετικό με αυτή τη σελίδα.

Δεν πειράζει!

Πριν μερικά χρόνια γελούσα όταν μία φίλη, πολύ επιτυχημένη σκηνοθέτρια από τη Βρετανία, μου έλεγε πως οι γυναίκες στα πάμφτωχα χωριά της Αφρικής προσπαθούσαν να την παρηγορήσουν όταν μάθαιναν ενώ πλησίαζε τα σαράντα δεν ήταν παντρεμένη και δεν είχε οικογένεια. Πίστευα πως οφείλεται στην απομόνωση αυτών των ανθρώπων, στην έλλειψη μόρφωσης και ευκαιριών.

Τώρα, το 2007 στην Ελλάδα μόλις πω πως περιμένω το δεύτερό μου κοριτσάκι, διάφοροι καλοθελητές με περίλυπο ύφος μου λένε πως «Δεν πειράζει..»! Μα αν είναι δυνατόν, σε τι είδους μεσαίωνα ζουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι;

Φαντάζομαι δεν συμβαίνει μόνο σε μένα αλλά πραγματικά το σχόλιο με αφήνει άφωνη. Προσπαθώ εδώ και εβδομάδες να σκεφτώ μία καλή απάντηση αλλά απλά αδυνατώ.

Intro

Αποφάσισα να ξεκινήσω αυτό το blog αρκετούς μήνες νωρίτερα, λίγο μετά τη γέννηση της κόρης μου τον Αύγουστο του 2006. Οι λόγοι ήταν δύο: πρώτον, ήθελα να μοιραστώ τις δικές μου εμπειρίες – κυρίως τις χρήσιμες λεπτομέρειες όπως π.χ. ποια είναι η καλύτερη κρέμα για το σύγκαμα. Δεύτερον, ήθελα να το χρησιμοποιήσω σαν κάποιου είδους ημερολόγιο για να καταγράφω την ανάπτυξη της κόρης μου.

Τελικά μεσολάβησαν πολλά και στρώθηκα να το στήσω μόλις τώρα, δύο μήνες πριν γεννηθεί και η δεύτερη κόρη. Κάλιο αργά παρά ποτέ.

Θα προσπαθήσω να το εμπλουτίσω με όσα χρήσιμα link και πληροφορίες μπορώ. Για λόγους επαγγελματικής διαστροφής και περιέργειας, αλλά και σε περίπτωση που θα διευκολύνει κάποιους/ κάποιες, θα προσθέσω επίσης και διαφημίσεις. Εάν δω πως το AdSense δεν λειτουργεί σωστά και μας κατευθύνει σε άσχετες ιστοσελίδες και προϊόντα τότε θα το βγάλω.

Όλα αυτά θα μου πάρουν κάποιο χρόνο, οπότε σας ευχαριστώ εκ των προτέρων για την υπομονή.

* Η φωτογραφία είναι της ibloglive team